Geçtiğimiz günlerde BBC fm, insanların en azından haftanın iki günü alkole ara vermelerinin sağlık yönünden önemli olduğuna değindi. Her geçen gün alkol tüketiminin arttığı İngiltere’de basın ve yayın kuruluşları bu durumu biraz aza indirebilmek için ellerinden geleni yapıyor. Yine geçtiğimiz günlerde gazetede her gün iki bardak sarap içen bir kadının 10 yıl içinde yüzünün ne hale geleceğini gösteren bir robot resmi yayınlandı.* Onlar uğraşa dursun ekonomik krizle birlikte alkol, ülkede tavan yapmış durumda. Türk insanı efkarlanınca, sevinince, sıcaktan bunalınca içkiye sığınırken güneşsizlikten bunalan İngiliz’de aynı yolla rahatlamaya çalışıyor. Türkiye’de bir… Devamı için…

Şöhret denen illet, çocuk yaşlardan itibaren bir çoğumuzun hayallerini süsler. Eskiden Yeşilçam’ın hiç değişmeyen konudan noksan klasik Türk filmleri öyle değilmiydi… Fakir kız eninde sonunda elinde mikrofon kendini sahneye atar, hayattan intikamını alırdı. Şöhretle beraber gelen o mağrur bakış yüzüne yerleşir. Mutsuz ama zengin bir şekilde salına salına ortalarda gezerdi. Biz bu filmlerle büyüdük. Şimdi ise çocuklar ya bol göbek havalı sabah programlarıyla ya da  saçma sapan ‘Desdi İzdivaç’ larla büyüyorlar. Hangimiz daha şanslı belli değil (!)… Şöhret hastalığına yakalan ünlü, hayatının en özel anlarının tadını çıkaramaz. Mesala kadınların hayatında… Devamı için…

Günlerdir gazetelerde Eski manken Gizem Özdilli’nin birlikte olduğu kişiyle imam nikahlı mı yoksa resmi nikahlı mı olduğu tartışılıyor. Eminim ki Gizem Özdilli bile şu anda neden gündemde olduğunu bilmiyor. Magazin içeriği bile olmayan bu haberin ne maksatla gözümüze sokulduğunu anlamış değilim. Geçtiğimiz günlerde Dünyaca ünlü Türk viyolonsel sanatçısı Benyamin Sönmez’i 28 yaşında kalp krizinden kaybettik. Bende dahil birçok kişi bu dâhi müzik adamını maalesef öldüğü gün tanıdı. Müzikle ilgilenen biri olarak daha önce tanımamış olmamdan utanç duysamda içten içe ünlü çelliste kızmaktan kendimi alamadım. Ünlü çellist sağlığında bir kaç ünlü… Devamı için…

Bundan kısa bir süre önce yapılan bir ankette Türk insanı mutsuzlukta birinci seçilmişti. Bu araştırma yapılırken ankete katılanlar televizyon  izleyicileri ile gazete okuyucuları arasından seçilmişse  çıkan sonuca  şaşırmamak gerekir. Basına bihaber olanlar, dünyadan da bihaberdirler ve mutlu olmaları daha kolaydır. Dünyayı basın yayın organlarından izleyip dünyada ne olup bittiğinden  haberi olanlar  ise  hayattan , yediklerinden  ve hatta  sokağa çıkmaktan bile korkar bir hale gelebilirler. Basın, izleyecilerini bilgilendirirken aynı zamanda  dünyanın bugün içinde bulunduğu  koşullardan dolayı korkutabiliyor. Bahar gelmeye başladığında kimse doğanın bir başka güzelliğe  uyanışından  bahsedemez çünkü devreye hemen ‘kene’… Devamı için…

‘Turkey kelimesinin hindi anlamına geldiği için bizle dalga geçen İngilizler’e artık 50 yıllık kraliçeleri Elizabeth’in Türkçe’de ne demek olduğunu öğretmeliyiz.’ ?????????  İnternet sosyal sitelerinin son günler de vazgeçilmez paylaşımı… Umutsuzlukta son noktaya gelindiğinin en acı göstergesi. Bizlere bir haller oldu, hep böylemiydik yoksa iletişim çoğaldıkça mı bu hale geldik bilmiyorum. Eskiden kahvelerde, arkadaş toplantılarında konuşulanlar şimdi internet paylaşım sitelerinde veya gazete haberlerinin okuyucu yorumlarında yer alıyor. İnancına, politik görüşüne ya da kendi isteği dışında dünyaya geldiği şehirler yüzünden arkadaşımızdan, komşumuzdan nefret eder olduk. Paylaştığımız güzellikleri unutup hayat görüşü bizden farklı… Devamı için…

‘Van’daki deprem bölgesine kullanmadığım montumu, eldiven, çorap ve bir kazak göndermiştim. Montumun cebine de, “Maddi mânevi ne ihtiyacınız olursa bana ulaşabilirsiniz” diye not bırakıp numaramı yazmıştım. Az önce bir mesaj geldi. “Abi montun üzerimde. Bir gün düşersen ben de senin elinden tutacağım” yazıyor. Tüylerim diken diken oldu. İnsanlığımla gurur duydum.” Van’da yaşanan felaketin ardından 22 yasında bir çocukla depremzede arasında geçen bu konuşma sizin aklınızda ne kadar yer etti bilmiyorum ama ben hiç unutamadım. Everest Tutal, 22 yaşında genç bir adam, aslında o kadar çok sorulucak şey var ki O’na…… Devamı için…

“Haftanın beş günü sabahın dördün de odama geliyor,  bana zorla kahvaltı yaptırıyor ve o işine bende okula gitmeden önce  bana 3 saat boyunca ingilizce dersi veriyordu” Bu dizeler aklımdan hiç çıkmadı, belki de yurt dışında çocuk yetiştirmeye çalışan bir anne olduğum içindir. ABD başkanı Barack Obama, ırk ve kimlik mirasının öyküsünü anlattığı “Babamdan hayaller”adlı kitabında  üvey babası ve onun memleketi  Endonezya’da annesiyle birlikte  yaşadıklarını işte böyle anlatıyor. Bundan birkaç yıl önceydi, sıkça bulunmadığım bol anneli ve çocuklu toplantılardan birinde çocukların babalarının nereli olduğunu bilmesemde anneler kesinlikle Türk’tü. Çocuklar bir masada… Devamı için…