Hani küçüklüğümüzde annesi-babaannesi okula geldiğinde onlardan utanan çocuklar vardı. Çocuklar, onları ya başları kapalı olduğu için  ya da kıyafetleri eski diye istemezlerdi. Dün gibi hatırlıyorum o günleri… Dün ne yediğini unutan ben, peki o günleri nasıl bu kadar net hatırlıyorum? Demek ki ne kadar çok şahit olmuşum, ne kadar çok yer etmiş beynimde… İşin ilginç tarafı böyle şeyler olduğunda ben onlardan daha çok utanırdım, çoğu zaman gördüğümü belli etmemek için saklanırdım. Şimdi bile düşününce o  anneler için içim yanar. Peki en az 30 yıl sonra yeniden o günlere dönmemin sebebi… Devamı için…

  Şehre bombalar yağarken, gözünden bir damla yaş akmaz… Ama buz gibi bir pazar sabahı;  Tren garında,  Küçük bir kız çocuğu için söylenen doğum günü şarkısında göz yaşlarına boğulursun… İşte böyledir hayatımız, Ayarı bozulmuş ruh halimiz… Dünyada ki karman çormanlıkla birbirine geçmiş, bilinen ama hiç bilinmeyenler… Mesela ben sonbaharda terk eden hiç görmedim. Bize denk gelenler; Ya yazın ortası bir bayram sabahı ya da kışın ortasındaydı… Sonbaharın adı çıkmış üstadım! yok öyle bir şey. Zorunlu yaprak dökümüyle de ilgisi yok bu işlerin,  Her terk eden huzura kavuşur. Evet     Her … Devamı için…