Küçük çocukları okula gidenler bilir, her 2 ayda bir çocukların hangi konuları işleyeceklerine dair eve bir liste yollanır..
Genelde sayılar, harfler, okuma v.s …
Bu hafta bana gelen listede olan cümle ‘Appreciating our mums’ Türkçe’ye çevrildiginde ‘Annelerimize takdir ve saygı’ gibi bir şey.
Yani bu, bilindik okul derslerinden biraz daha farklı.
Listedeki bu maddeyi okuduğumda nedense ilkokul yıllarıma gittim…
Okula bir anne gelmişti, ama başörtülü diye o kız çocuğu annesini diğer arkadaşlarına göstermesin diye iteliyordu.
Küçücüktüm anlayamadım.
Çalışan bir annenin çocuğu olduğumdan bizim müsamerelerimize babaannem gelirdi.
Benim babaanneminde başı kapalıydı ama ben öyle gururlanırdım ki o geldi diye şımarırdım bile…
Herkese O’nu gösterebilmek için elimden geleni yapardım.
O gün küçük kızın anlayamadığım tepkisini şimdi düşünüyorum;
Başı kapalı annenin o günkü durumu sanki içim yakıyor.
O kafasız kız onu izlemeye gelebilecek bir annesi olduğu için ne kadar şanslı olduğunu bilemedi…
Emek veren aile büyüklerimize saygıyı ve taktiri o zamanlar okulda bizlere öğretmediler…
Peki bu gercekten okulda öğretilebilir mi ?
Bu cümlenin sonuna soru işaretini koyarken cevabı gerçekten bilmiyorum.
Ama bunun cevabı ne olursa olsun bu cümle yinede hoşuma gitmedi.
Okulun eğitimiyle ilgili herşeye destek veren ben, bu sefer gidip öğretmen ve okul müdürüyle görüşmeyi düşünüyorum.
‘Anneye saygı, takdir’ cümlesinde değişiklik yapmaları için elimden geleni yapacağım.
Anne kelimesi yerine ‘Emek verene takdir ve saygı’
Okul bile olsa herkesin annesi olduğundan bu kadar emin olmamalılar.
Mesela benim bildiğim bir çocuk var,hemde çok yakınımda…
Annesini 1,5 aylıkken kaybetti ama 4 yasına kadar öyle büyük bir sevgi ve şefkatle büyüdü ki dünyanın en mutlu çocuğu O şimdi…
Benim bir fikrim var aslında, cüretimi bağışlayın…
Bence anneler günü kutlanmamalı…
‘Piyasa canlanıyor, ekonomiye katkısı unutulmasın’lara inanmamalı…
Hayatta annesi olmayanların yarasını kanatıp, onları bir kez daha öksüz bırakmamalı…
Abartılı anneler günü kutlamalarıyla boyunlarını eğdirmemeli…
Annesi olanlarda, zaten annelerini hatırlamak için takvimde hazır yazılı tek bir günü bekliyorlarsa , hatırlamasalar da olur…
Mart-2012, Londra
