Hani hep derler ya ;  ‘Ben hep insanları kendim gibi zannettiğim için üzülürüm.’ Tabii hepimiz az çok  birbirimize benziyoruz. Hayata karşı benim de bu cümlenin başlangıcına benzer bir duruşum var,  sık sık üzülürüm desem yalan olur. Ben daha çok  insanları kendim gibi düşündüğüm için onlara karşı son derece temkinli ve mesafeliyimdir. Bizler, diğer dört ayaklı yaratıklar kadar basit, mükemmel ve anlaşılır değiliz, bizleri anlamak için biraz daha geniş zaman gerekli. Ne zaman, ne için öfkelendiğimiz… Öfkelendiğimizde ağzımızdan neler döküleceği… Minicik yanlış anlamalar karşısından gemileri, köprüleri nasıl ateşe verebileceğimiz… Kaybetme noktasında… Devamı için…

  Ey Kemal ! Ey Muharrem ! Ey Almanya ! Ey Avrupa! Ey Ey Ey……. !!! Geçen gün bir baktım Ey Umut, Ey Köker, Ey Timur diye konuşmaya başlamışım !!! Trafikte birine kızıyorum ‘Yav beni geçmek senin haddine mi düşmüş, sen kimsin’ filan demek istiyorum ama İngilizce’ye çeviremiyorum. Eyvah ki ne eyvah ben bildiğin siyasetçilere benzemeye başlamışım, acil yardım! Fazla mı haber izliyorum, fazla mı gündemi takip ediyorum, inanın bilemedim. Seçim öncesi adaylar coştu, bir kavga bir gürültü sanırsın kıyamet kopuyor. Her geçen yıl seviye daha da düşüyor. Evlerimiz de öyle değil mi sanki;… Devamı için…

 Artık, okumaya başladığım kitapları yarıda bıraktığım zaman üzülmüyorum. Bence sen de denemelisin… * Seni bir cümlesiyle bile mutsuz eden şeyleri çıkar at hayatından… Yazarlar, senaristler bayılır duygu sömürüyle reyting kazanmaya… Kitabı da, diziyi de yarıda bırak ki, hep gözyaşıyla ceplerini dolduramayacaklarını öğrensinler. * Çocukken, oyuncaklarını, büyüdüğünde de kalbini kıran, sana gözyaşı döktüren çocukluk arkadaşın var ya, bir kahvenin kırk yıl hatırı var diye hayatında tuttuğun, onu da sil at… Seni üzen kişinin kahvesine de, dostluğuna da ihtiyacın yok. Ortalık yediği kaba pisleyenlerle dolu. * Sana saygısızlık yapan, -bu kim olursa… Devamı için…