Zifiri karanlıkta sabah olmuyor boşuna kandırma kendini.

Ama bahara kadar dayanabilirsek yaşama ihtimali var gibi.

Düşünsene tüm kahverengiler yeşile dönmüş…

Toprak yine ıslanmış, ellerinle rengarenk tohumlar ekiyorsun.

Kendini unutmuş doğa, mucizesiyle bize göz kırpmaya başlıyor…

Doğayla birlikte uyanıyorsun…

Ben çok anlamsız bir şey için dua ettim

Ve  ne kadar gereksiz bir şey olduğunu gerçekleşince anladım.

Madem Yaradan’ın en güzel anını yakalamışım

‘ah ben ne yaptım’

utandım kendimden

Böyle olacağını bilsem;

“Allah’ım çocuklar hiç üşümesin, hiç aç yatmasın, annesiz babasız kalmasın” demez miydim…

Dur bu kadar karamsar olma!

Her şey çok güzel olacak ya da

kandırma kendini, olmayacak

ama şunu unutma

her sabah

yine saat çalacak…

İşte bahara kadar dayanabilirsek yaşama ihtimali var gibi

Bütün kabahat yine sende

Bir günün bir gününü hiç tutmuyor

Kaşıkla verip sapıyla gözünü çıkarıyorsun

Bir kırıyorsun sonra kendin bin parçaya ayrılıyorsun

Nerde kaldı senin dürüstlüğünün cazibesi

Enayi sen de!

Her şey bu karamsar havaların suçu

işte bahara kadar dayanabilirsek yaşama ihtimali var gibi…

Ocak-2015, Londra